น้ำหยดใหญ่ เนืองนอง บนใบหญ้า
จากฝนตก ที่ผ่านมา หลายทีหน
ปริ่มบนใบ แต่ไม่ ร่วงไหลลง
ยังอยู่คง ปริ่มคา ยอดหญ้างาม

เป็นน้ำอุ้ง หนักหญ้า ทำคาโน้ม
หญ้าเริ่มโค้ง รับไม่ไหว ในคืนยาม
หญ้าไหวเอน แต่หยัดทน อยู่ทนทาน
สู้สะท้าน น้ำหนัก ทะลักตัว

น้ำคืนนี้ ก็เพิ่ม ขึ้นมาอีก
เกินกว่าปีก จะรับไหว มืดสลัว
หญ้าโน้มหญ้า ใบล้า ล้มทั้งตัว
น้ำที่นอง อยู่ทั่ว ก็หล่นไป

พอน้ำไหล จากไป จากใบหญ้า
หญ้าก็ชู ชันหน้า กลับมาใหม่
เจริญงาม สูงสง่า กว่ากาลใด
ต้นสูงใหญ่ เขียวขจี ทุกวี่วัน

อนิจจัง เปรียบเหมือน เรื่องปกครอง
ระบอบที่ ยืนจอง ศักดาใหญ่
ไม่รับฟัง ยอมรับ เสียงจากใคร
ยืนเพื่อได้ กอบโกย เข้าส่วนตน

หญ้ายังทน ก็ได้แต่ แค่รอตาย
หากยังหมาย เจริญงาม ในแห่งหน
จงสะบัด จงโค้ม จงโน้มลง
ให้น้ำหล่น จากใบ ให้รากกลืน